Gülümse
Erken açmış bir bahar dalının ürkekliği içindeysen eğer, rüzgarlar seni korkutuyorsa, çiçeğinin dönüşeceği meyveyi değil, yapraklarının yerlerde sürüneceğini, renklerinin solacağını, hoyratça ezileceğini düşünüyorsan; GÜLÜMSE... Ilık meltemler dolsun yüreğine..Yaylaların kekik kokusu.. Portakal çiçeğinin beyazlığı.. Yakamozların ışıltısı dolsun; GÜLÜMSE... Vampirler güneş ışığından korkar bilirsin. Güneş hiç batmamalı bu yüzden, hep ışık saçmalı. Elbet yok olup gidecekler kendi karanlık dünyalarına. Aydınlık düşler, aydınlık yüzler, aydınlık beyinler onlara göre değil. Geri gelemeyecekler; GÜLÜMSE.. Sahilde topladığın taşları düşün. Önce toplayıp sonra birer birer denize attıklarını... Ve kıyamadıklarını.. Ve seni eşsiz bir taş gibi saklayanları..Kıyamayanları.. Unutma ki; kış ortasında açan bahar dalları hep umutlandırır insanları..İçlerini ısıtır.. Gülümsetir.. Haydi sen de tut elimizden; GÜLÜMSE...