Genel işletme 12....19 üniteler ders notu

Dj_Curcun@ · 10-23-2007

ÜNİTE 12
Pazarlama kanalları ve tutundurma
Ürünlerin ,üreticiden alıcıya doğru geçtiği yollara pazarlama kanalları ya da dağıtım kanalları denir.dağıtım kanalları,ticari ilişkilerin,ürünlerin zilyetlik ve mülkiyetinin üreticiden nıhai tüketiciye geçişinin olanaklı kılınmasında sistemin etkili birimlerinden oluşur.
2 tür dağıtım kanalı vardır:bazı dağıtım kanallarında üretici ile alıcı arasında herhangi bir aracı yer almaz.dolaylı dağıtım kanalında ise,bunun aksine üretici ile tüketici arasında pazarlama aracıları yer alır.
Dağıtım:dolaylı,doğrudan
İşletmenin ürünlerinin tutundurulmasına,satışına ve nihai satın alıcısına ulaştırılmasına yardım eden,yani firma ünlerinin pazara dağıtımını kolaylaştıran firmalara pazarlama aracılık edenleri denir.
Perakendeci:nihai alıcılara satmak için satın alma işlevini yapan ,üretici ya da toptancılardan satın aldığı malları tüketicilere satan pazarlama aracılık edenidir.
Toptancılık ve toptancı:yeniden satmak ya da işletmede kullanmak amacı güdenlere malların satımını ve satımla ilgili tüm faaliyetleri içerir.bu faaliyetleri yerine getiren kişi veya aracı kuruma toptancı denir.
Komisyoncular ve acenteler:malların alım ve satımında satıcıyı ya da alıcıyı temsil eden ve komisyon karşılığında çalışan bağımsız aracılardır.
Dağıtım kanalını oluşturmada etken faktörler:
-üretilen malalın özellikleri,
-hedef pazarın ne tür kanallar aracılığı ile mallara ulaşmayı tercih ettikleri,
-hedef pazardaki rekabet durumu ve belirli aracıların yalnızca belirli malları bulundurabilmeleri
-işletmenin finansal gücü,diğer hedef pazarları ve mal karması,mevcut kanal deneyimi ve ilişkileri,
-çevresel faktörler
dağıtım kanalını etkileyen faktörler:

kısa dağıtım kanalı uzun d.kanalı

1-Pazar faktörleri: endüstriyel alıcı tüketici
coğrafi olarak yoğunlaşılmış farklı coğrafi bölgeler
teknik bilgi,düzenli hizmet talebi yok

2-ürün faktörleri büyük ölçekli sipariş küçük ölçekli sipariş
kolay bozulabilir dayanıklı
karmaşık standart
pahalı fiyatı düşük

3-üretici faktörleri üretici işletme,kanal
fonksiyonlarını yerine getirmek
için yeterli kaynağa sahiptir. Yeterli kaynak yoktur.

4-rekabet faktörleri üretici işletme,ürünlerin alıcılara
ulaştırılmasında pazarlama aracılarının
yetersiz olduğunu düşünür. Yeterli olduğu düşüncesindedir

dağıtım politikaları
1- yaygın(yoğun) dağıtım: bir ürünün dağıtımı için mevcut tüm satış noktalarının kullanılması.3 ayrı şekilde gerçekleşebilir.a-istenen tüm Pazar alanında malın dağıtımını sağlamak b-tüketicilerin malı satın almaya istekli oldukları tüm pazarlama işletmelerinde malı satışa sunmak.
c-türüne bakılmaksızın kullanılacak işletmelerin sayısı bellidir.
2- Sınırlı veya tekelci dağıtım: ürünün dağıtımı sırasında sadece belirli satış noktalarının kullanılmasıdır.
3- Seçimli dağıtım: bir ürünün dağıtımı için mevcut bazı satış noktalarının kullanılmasıdır.
Fiziksel dağıtım:endüstri ve tüketim mallarının pazarlama politikasına uygun olarak üreticiden veya depodan alıcıya hareket ettirilmesini sağlayan bir siparişi yorumlamak süreci.
Tutundurma nedir? Tüketicilerin satın alma kararlarını etkilemek için onları bilgilendirmeyi ve ikna etmeyi amaçlayan eylemler.
Etkin bir iletişim süreci sağlayabilmesi için,tüketiciye ulaştırılan mesajlar nelerdir?
Sunulan ürünler konusunda bilgi vermeli,rakip ürünlerden farklı yönlerini ortaya koymalı,ürünlerin tüketici nezdindeki değerini artırmalı,satışları düzenlemeli,talebi artırmalı.
Tutundurma karmasının bileşenleri nelerdir?
Kişisel satış(alıcı ile işletmenin bir elemanının birebir ve çoğunlukla yüz yüze yaptıkları iletişim süreci.)
,reklam,halkla ilişkiler(bir kurumun malları ve hizmetleri hakkında topluma iletiler sunulması.)
,tanıtım(bir mal,hizmet,yer,fikir,kişi ya da kurum hakkında herhangi bir bedel ödemeksizin yayınlanan haberlerin tümü. )
,satış geliştirme( tüketicileri satın almaya özendirmek ve aracıların işlevlerini daha etkin kılmak için yapılan her türlü çaba.)
kurumsal reklam:örgütsel imajın,düşüncelerin ve politik konuların sunumu.
Ürün reklamı:ürünlerin kullanımına,özelliklerine ve yaralarına ilişkin yapılan reklam.
Öncü reklam potansiyel müşterilere ürün hakkında bilgi vererek,belirli bir ürün markasından ziyade bir ürün grubu için talep yaratmaya yönelik reklam.
Rekabetçi reklam: rakip ürünlere göre ürünün belirli özellik ve üstünlüklerini gösteren reklam.
Hatırlatıcı reklam:bilinen bir ürünün kullanımına,özelliklerine ve yararlarına ilişkin olarak ,tüketicilerin ürünün hatırlamaları için tekrarlanan reklam.
Reklamın üstünlükleri nelerdir?
Kamuya açık bir iletişim aracıdır,yaygın bir araçtır,basım,ses ve renk sanatı kullanılarak işletme ve mallar çekici duruma sokulabilir.
Tutundurma karmasını oluşturmada önemli faktörler: pazarın yapısı,ürünün özellikleri,ürünün yaşam eğrisinde bulunduğu aşama,ürünün fiyatı,eldeki finansal olanaklar.
Mal benimseme sürecinin geçtiği aşamalar nelerdir?
1-haberdar olma 2-ilgi duyma 3-değerleme 4-deneme 5-benimseme
satış çabalarının görevleri nelerdir?
Dikkat çekme,ilgi yaratma,istek uyandıra,hareket sağlama.
Kampanya nedir? Belirli bir amaca ulaşmak için ve bir konu ya da düşünce çevresinde oluşturulan,planlanmış ve düzenleştirilmiş bir dizi satış çabası.
Reklam kampanyası:hedef kitleye yönelik bir dizi reklamın yaratılması ve sunulması.

İŞLETME ÜNİTE 13
ÜRETİM SİSTEMLERİ VE YÖNETİMİ
Üretim:hammaddeleri ve diğer maddeleri ürüne dönüştürme ya da kısaca,fayda yaratma süreci.
Ürün:ham ve yardımcı maddelerin fiziksel değişikliği sonunda yaratılan fayda.
Fayda:mala dayalı hizmet.Çıktı= f (girdi)
Mallar:genellikle somut varlıklar,hizmetler,tüketicinin ihtiyaçlarını karşılayan ve depolanamayan soyut üretim çabaları.
Hizmet üretimi:üretici ile tüketici arasında birebir dolaysız ilişki kurmayı sağlayan sosyal bir eylem.
Üretim sisteminin temel öğeleri nelerdir?
Girdiler,dönüşüm süreci(üretim kaynakları,mal veya hizmete dönüştürülür.) ,çıktılar(girdilerin ürüne dönüşmesi) ,geribildirim(sistemdeki hataların anında görüntülenmesi ve düzeltici eylemlerde bulunulması biçimindeki işleyiş).
Dönüşüm sürecinde Katma değer yaratma yol ve yöntemleri nelerdir?
Biçim değişikliği yaparak(dar anlamda üretim) ,taşıma yoluyla(bir pazarlama hizmet üretimi),depolama yoluyla(bir pazarlama hizmet üretimi),değişim yoluyla(pazarlamanın yarattığı pazarlama hizmeti)
Üretim sistemi türleri nelerdir?
1-tek(proje):bir tek üretim biriminin belirli bir yerde yapılması.
2-parti :belirli bir mamul üründen bir parti veya bir seri üretim yapıldıktan sonra,üretim programının değiştirilerek,başka bir mamul türünden başka bir partinin üretimine geçildiği sistem.
3-akıcı :bütün üretim araç gereci,makineler ve iş görenlerin,bir üretim hattı etrafına yada kayan şerit etrafına yerleştirildiği sistem.
4-sipariş :siparişi verenin isteklerine göre özel olarak tasarlanan bir üretim.
5-sürekli :üretimin tam gün,vardiyalı ve devamlı olarak yapıldığı sistem.
6-kitle :tek üretim,parti üretimi veya akıcı üretim türlerinden herhangi biriyle yapılan çok büyük ölçekli üretim.
7-grup teknolojisi:üretimle ilgili benzerliklerin,belirli kalite çemberinde bir araya getirilerek grup oluşturulması,böylece zaman,çaba ve malzeme tasarrufu sağlanması.
8-sıfır stoklu :toyota sistemi:bir israfı önleme felsefesinin ifadesidir.bu sistem 3 temel ilkeye dayanır: tüm alanlarda ve oluşumlarda israfın minimizasyonu,mevcut süreç ve sistemlerin devamlı olarak daha iyi ve ileriye götürülmesi,tüm çalışanların katılımını sağlayarak,karşılıklı saygı ve eşit davranışa dayalı bir oto kontrol sisteminin sürdürülmesi.
tek üretim projelerinin gerçekleştirilmesindeki en önemli özellikler nelerdir?
Yalın bir örgütlenmeye gidilir,çok yönlü uzmanlığa sahip iş görenlerden yararlanılır,basit araç gereç ve donanımdan yararlanılır,üretim kısa sürede gerçekleştirilir.
Fizibilite(yapılabilirlilik) nedir?Karmaşık,büyük projelerin gerçekleştirilmesinden önce,uzun ve kapsamlı araştırma ve planlama çalışmaları.
Parti üretiminin başlıca özellikleri nelerdir? Çeşitli organizasyon güçlükleri yaratır,aşırı uzmanlaşmış iş görenler gerektirir,fabrika olanaklarından yararlanma olanağı yüksektir,birim zamanda üretim miktarı,diğer üretim türlerine oranla biraz daha azalır.
Akıcı üretim hattını planlamadaki sorunlar nelerdir? Eş zamanlama,kaynak kullanımını artırma
akıcı üretim sisteminin kendisinden beklenen yararları sağlayabilmesi için hangi koşulların gerçekleşmesi gerekir?Büyük dalgalanmalar göstermeyen istikrarlı bir Pazar talebi,standart mamul,gecikmesiz standart hammadde ve malzeme sağlama olanağı,üretim aşamalarının bir üretim hattı etrafında optimal dengelenmesi,üretim işlemlerinin iyi tanımlanmış olması,çalışmaların kalite standartlarına uygun olarak yapılması,sisteme uygun fabrika,makine,araç,gereç ve donanımın sağlanması,üretim aşamalarındaki gözlem,muayene ve kalite kontrollerinin gereği gibi yapılması.
Grup üretim birimi oluştururken hangi tanımlar bilinmelidir?
Takım veya üretim çemberleri,mamuller,üretim olanakları,grup yerleşimi,amaç,bağımsızlık,grup büyüklüğü
Grup teknolojisinin yararları nelerdir?Birim üretime hazırlık süresini kısaltır,iş görenlerin işlerini öğrenmelerini hızlandırarak,makine kullanım sürelerini azaltır,iş basitleştirme ve iş standartlaştırmadan kaynaklanan işgücü etkinliğini artırır,makinelerin etkili kullanımını sağlar,taşıma mesafelerini kısaltarak zaman tasarrufu sağlar,malzeme ve yarı mamul stoklama masraflarını ve stoklama alnı ihtiyacını azaltır,üretim planlamasını kolaylaştırır,tüm üretim sürecinde büyük zaman tasarrufları sağlar,yönetimi kolaylaştırır,sosyal ilişkileri kolaylaştırır,geliştirir.
Jıt:just in time:üretim için gereken malzemenin ihtiyaç duyulduğu anda temin edilmesi.
Maliyet tasarrufu diğer üretim sistemlerine oranla % 20-25 daha fazladır.
Sıfır stokla çalışma sisteminin yararları:
1-maliyet tasarrufu2-gelir artışı3-yatırım tasarrufları4-işgücünü geliştirme
üretim yönetimi: üretim sistemlerinin tasarımı,kurulması ve işletilmesi.
Üretim yönetimi kavramları:küresel rekabet,ileri teknoloji üretim ve bilgisayarlar,kalite verimlilik ve kar anlayışındaki değişmeler,işletmelerin sosyal sorumluluk baskısı altında kalması.
İŞLETME-ÜNİTE 14
Üretim sistemlerinin tasarım kuruluş ve işleyişi
İşletmelerde ürün ve üretim sistemlerinin tasarımını etkileyen başlıca etkenler:
Amaç ve politikalar,pazarlama stratejileri,ürüne ilişkin tüketici istekleri,ekonomik değerlendirmeler,üretim olanakları.
Tasarımda ussallık ilkeleri:1-standartlaştırma:bir ürünün veya onu oluşturan parçaların,önceden saptanmış değerlere uygun üretilmesine ilişkin çaba.
2-yalınlaştırma :üretim süreçlerinin daha verimli ve daha üretken duruma getirilmesi çabası.
3-kodlama :bir işletmenin fiziksel ve fiziksel olmayan varlık ve eylemlerinin değişik ölçülere göre sınıflandırılarak harf,rakam ve sembollerle ifade edilmesi.
Süreç tasarımı nedir?bir malın üretimindeki özel aşamaların tanımlanması ve bu aşamaların özelliklerinin öngörülmesi.
Süreç tasarımının gerekli olduğu durumlar:Mevcut dönüşüm süreci,maliyetleri rekabet koşullarını zorlaştıracak düzeyde artırıyorsa,mevcut süreç,üretim verimliliğini olumsuz yönde etkileyen bir çalışma alanına sahipse,mevcut süreç,çalışanların moralini bozacak biçimde kötü tasarlanmışsa,üretilen ürün hacminde önemli ve kalıcı bir değişiklik olmuşsa,özellikle kütüphane,hastane,restaurant,banka gibi işletmelerin hizmet merkezlerinde,sürekli ve bıktırıcı kuyruklar oluşuyorsa.
Eş zamanlı mühendislik nedir? Süreç tasarımıyla aynı zamanda yürütülen ürün tasarımı çalışmaları.
Başarılı bir süreç tasarımının yararları nelerdir?
Ürünün üretim süresi kısalır,süreçteki stok miktarını azaltır,üretim hazırlık süresini kısaltır,çalışma alanlarındaki araç gereç ve makine sayısını azaltır,hammadde,yardımcı madde,işletme malzemesi maliyetlerini azaltır,üretim programlaması,üretim kontrolü,çizelgeleme sistemlerini kolaylaştırır,üretimde esneklik sağlar.
Süreç tasarımını etkileyen temel etkenler:
1-ürün talebi
2-üretim esnekliği :üretim sürecinin,tüketici gereksinmelerine hızlı yanıt verebilme yeteneği.
Ürün esnekliği:bir ürünün üretiminden diğer bir ürünün üretimine ,hızla geçebilme yeteneği.
Miktar esnekliği:üretilen ürün yada verilen hizmet miktarını hızla artırabilme yeteneği.
3-otomasyon düzeyi
4-ürün kalitesi
5-tüketici ile ilişki düzeyi
süreç tasarımı modelleri:
1-ürüne dayalı :ürün,hammadde,yarı mamul ve mamul olarak doğrusal bir yolda ilerler.
2-sürece dayalı
3-hücreli üretim
4-bilgisayar destekli :cad.
5-otomatik malzeme sevk sistemleri
6-esnek üretim sistemleri
7-otomatik üretim planlama ve kontrol sistemleri
8-bilgisayar bütünleşik ü.s.:cım:geleneksel üretim işlevlerinin otomatik teknolojilerle yer değiştirmiş otomasyona dönüşmüş biçimi.
9-ofis otomasyonu
10-imaj işleme s.
11-elektronik veri değişimi
12-karar destek s.
13-yapay zeka ve uzman s.
Üretim hattını dengelemek için,birçok bilgisayar benzetim paket yazılımı geliştirilmiştir.
Üretim sürecinin yapısına uygun bir yazılımla,kıvamlı dengeleme yapılır ve herhangi bir hataya yol açmadan,üretim sisteminin kurulması yoluna gidilir.
Üretim sistemi kurulduktan sonra,belirli bir süre deneme üretimi yapılır.sistemin planlandığı gibi işleyip işlemediği denetlenir.
Ortaya çıkarılan aksaklıklar giderildikten sonra,kurucu ekip,kurduğu üretim sistemini,işletimi yapacak ekibe devreder.
Üretim planlaması: günlük,aylık,yıllık üretim düzeylerinin önceden belirlenerek,buna uygun düzeyli üretim yapılması.
İstatistiksel talep tahmin yöntemleri:Beklenen değer,sınırları daraltma,pert,medyan,mod,hareketli ortalama,üssel düzeltme,aritmetik ortalama,regrasyon tahmin
Ekonometrik tahmin y.
Bir üretim planı hazırlanırken hangi seçenekler vardır?
1-stok maliyetlerinin artmasına katlanarak,günlük,haftalık veya aylık üretim miktarını aynı tutmak.
2-stok miktarını minimum düzeyde tutarak,üretim miktarını günlük,haftalık veya aylık talep dalgalanmalarına göre değiştirmek
3-yukarıdaki 2 seçeneğin uygun bir oranını bulmak.
Bakım onarım modellerinde hangi maliyetler söz konusudur?
1-önleyici 2- arıza
bakım onarım planlamasında izlenecek politikalar:
bakım onarım ekibini ve bakım onarımda yararlanılan araç gereç ve makine sayısını bol bulundurmak,önleyici bakıma büyük önem vermek,yedek üretim kapasitesini hazır bulundurmak,işlem merkezleri arasında yarı mamul stokları bulundurmak.
İŞLETME
ÜNİTE 15
İşletme bilgi sistemi :girdi,süreçleme,çıktı,geribildirim,kontrol ve çevre ögelerinden oluşur.
İşletmelerin başlıca 3 işlevi yerine getirecek bilgiye sahip olmaları gerekir:
1- kişiler arası ilişkiler kurma işlevi
2- veri toplama,bilgiye dönüştürme,bilgiyi dağıtma
3- karar alma,uygulama,denetleme
işletmelerin gereksinim duydukları bilgi türleri: stratejik yönetim bilgisi,denetim bilgisi,işlem bilgisi
bilgi işleme:verileri,bilgiye dönüştüren işlemler dizisi.
Bilgi işleme süreci:
kaydetme(toplanan verinin,ilgililerin ulaşabileceği ortamlara yazılması )
,sınama(kaydedilen verinin doğruluğunun araştırılması)
,sınıflandırma(çeşitli işletme birimlerinde biriken çok sayıda verinin,değişik amaçlarla gruplandırılması)
,düzenleme(verileri,belirli bir ölçüye göre sıralama)
,özetleme(işletmede yada işletme birimlerinde biriken çok sayıda veriyi,yöneticilerin kolayca yararlanabileceği yalın bir biçime getirme)
, matematiksel yada mantıksal hesaplama(verileri,bilgiye dönüştürme aşamasında,en yalınından en karmaşığına kadar,birçok matematik işlem ve mantıksal karşılaştırma yapılması)
,saklama(verilerin,kullanılacak zaman yada yasa ve yönetmeliklerde öngörülen zamana kadar,güvenli bir ortamda tutulması)
,çoğaltma,erişim ve iletme.
Bilgi işleme yöntemleri nelerdir?1-elle bilgi işleme2-mekanik b.i.
3-elektromekanik b.i.:verilerin önceden delikli kartlara geçirilmesi,daha sonra da 1.kuşak bilgisayarlarda işlenmesi.4-elektronik b.i.
elektronik bilgi sistemi öğeleri:
1-donanım :bilgi işlemede kullanılan her türlü fiziksel araç gereç ve malzeme.
2-yazılım :çeşitli bilgi işlem programları,prosedürleri ve yönergeleri.
3-bilgisayar personeli :bilgisayar uzmanları,son kullanıcılar.
4-veri tabanı :veri,bilgi model ve bilim bellekleri.
Bilgi sistemi: donanım,yazılım,uzman personel ve denetleme öğeleriyle,verileri bilgiye dönüştüren bir işletme alt sistemi.
Bütünleşik bilgi sistemi.:İşletme yönetiminin bilgi gereksinimini karşılamak için ,verilerin derlenmesi,sınıflandırılması,verilerin ve bilgilerin veri tabanlarına depolanması,verilerin değişik amaçlar için bilgiye dönüştürülmesi,bilgilerin işletme organizasyonundaki değişik birimlere iletilmesi işlevlerini yerine getiren bütünleşik bir işletme sistemidir.
İşletmeyi bir üst sistem olarak kabul ederek,işletme işlevleri için gerekli olacak veri ve bilgileri,merkezi bir yerde toplar.bu sistemde ,işletmede yalnızca bir kez veri girişi yapılır.
Bu sistemin özellikleri:işletme yönetiminin ihtiyaçlarını karşılamaya yöneliktir,yönetime yöneliktir,yönetim tarafından yönlendirilir,ortak bir bilgi akışı sağlar,kapsamlı bir planlama sonucunda ortaya çıkar,alt sistemlerden oluşur,merkezi bir veri tabanına dayanır.
İşletme bilgi sistemi türleri nelerdir?
İşlem süreçleme b.s. (işletme faaliyetleri sırasında oluşan verilerin toplanmasını ,işlenmesini ve duruma göre ilgili kişi ve birimlere iletilmesini sağlar)
,karar destek s.(karmaşık işletme problemlerini çözebilmek için,insan zekası,bilgi teknolojisi ve bilgisayar yazılımının etkileşim içinde olduğu bir yapı.)
,yapay zeka (bilgi edinme,algılama,görme,düşünme,karar verme gibi insan zekasına özgü yeteneklerle donatılmış bilgisayarlar)
ve uzman sistemler,
uç kullanıcı (işletmedeki çeşitli görevlilerin,görevlerini yaparken gereksinim duydukları bilgi süreçlemesini kullanarak,doğrudan doğruya kendilerinin yapabildikleri bilgisayar ortamı)
ve ofis b.s.,işletme işlevleri b.s.
işletme işlevleri bilgi sistemi: pazarlama(pazarlama planlaması ve kontrolüne bilgi sağlar ) ,üretim(mal ve hizmetleri üretim süreçlerinin planlanması ve kontrolüyle ilgili tüm faaliyetleri ve işletmenin üretim işlevini destekler.) ,personel (insan kaynakları bilgi sistemi:insan kaynağı yönetimini destekleyen ve diğer bilgi sistemleriyle etkileşim içinde bulunan sitem) ,finans(işletmenin finansal kaynaklarının bulunması, kaynakların işletme varlıklarına yatırılması ve tüm finansal faaliyetlerin denetimini destekleyen ),muhasebe(çift taraflı kayıt esasına göre işleyen,her türlü muhasebe raporlarını hazırlayabilecek şekilde tasarlanan bilgi sistemi) gibi işlevleri destekler.
Üst yönetim bilgi sistemi:yönetim kurulu üyelerinin bilgi gereksinimlerini karşılar.
Üst yönetim bilgi sistemi geliştirme nedenleri:
1-tepe yönetimine çok önemli stratejik bilgiler sunmak
2-işletmenin stratejik amaçlarına ulaşmasını etkileyen temel etkenleri kolayca belirlemek ve bunları üst yönetime hızlıca ulaştırmak
3-stratejik işletme amaçları açısından yaşamsal nitelikteki karar değişkenlerini,üst yöneticilerin bir bakışta anlayabileceği etkinlikte sunmak.
Üst yönetime sunulan biçimsel bilgi türleri:
1-işletme grafikleri
2-dönemsel raporlar
3-istisnai raporlar
4-verimlilik raporları
küresel bilişim sistemi:
bilişim yönetimi nedir? Geniş alan ağlarını,anında bilgi işlemeyi ,elektronik,postayı ve yerel bilgi ağlarını kurar,izler,yenilikleri işletmeye kazandırır ve çalışanların yeniliklerden yararlanmalarına destek sağlar.
Ofis otomasyonu nedir? Geleneksel ofis ortamlarında yapılan her türlü işin,elektronik araçlarla yapılması.
Başlıca bilişim teknolojileri nelerdir?
Kişisel bilgisayarlar,kişisel bilgisayarların bağlı olduğu ana bilgisayar,bilgisayarlar arası bağlantıyı sağlayan yazıcılar,paylaşılabilir bilgisayar yazılımları,yazılı biçimde çıktı almayı sağlayan yazıcılar,resim,görüntü ve şekil tarayıcıları,dosya saklama özellikleri,ana bellekler,yedeklenmiş bellekler,ses kartı,cd rom,dvd,araç için gsm,mobil telefon,uydu antenleri,audio,video sistemler…
İntranet: internet teknolojisinin işletme içi iletişimde kullanılması.
İŞLETME , ÜNİTE 16
MUHASEBE:işletmenin gerçekleşen faaliyetlerinin para cinsinden izlenmesi ve ilgililere iletilmesi çabası.kayıt tutma ve bilgi iletişimi olarak 2 temel işin görülmesini sağlar.
Bilgi kullanıcı:işletmeden çıkarı olan kişi veya kurum.
Sağlanacak bilgi türü yönünden muhasebe
1-genel muhasebe:işletme yöneticisi ile işletme dışı bilgi kullanıcılarına işletmenin mali durumu ve faaliyet sonuçları hakkında bilgi verir.işletmenin mali durumu bilanço ile,faaliyet sonuçları da gelir tablosu ile raporlanır.
2-maliyet muhasebesi :işletme yöneticisine üretimle ilgili maliyet giderlerinin türleri ile bunların gider yerleri olarak işletme bölümlerine göre dağılımı hakkında bilgi verir.
Muhasebe bilgi sistemi personel,belgeler,donanım ve raporlardan oluşur.
Girdi(belgeler)------işleme(kaydetme,sınıflandırma,özetleme)---çıktı(bilanço ve gelir tablosu)
1-verilerin belirlenmesi(girdi) 2-verilerin derlenmesi,sınıflandırılması,özetlenmesi(işleme) 3-muhasebe bilgilerinin raporlanması (çıktı)
varlıklar:işletmenin sahip olduğu mevcutlar ve alacaklar şeklindeki ekonomik değerler.
Öz kaynaklar: ortakların,işletmenin varlıkları üzerindeki hak sahipliği
Yabancı kaynaklar:3.şahısların işletmenin varlıkları üzerindeki hak sahipliği.
Muhasebe eşitliği: işletmelerin sahip oldukları varlıkları kadar fon kaynaklarının olması gereğinden doğar.
Varlıklar= kaynaklar veya
Mevcutlar + alacaklar = öz kaynaklar + yabancı kaynaklar
Finansal nitelikli işlemler: en az 2 yönlü olup,varlıkların birinde artış,diğerinde azalış , yada varlıklarda ve kaynaklarda artış veya azalış,yada kaynakların birinde artış diğerinde azalış yaratır.bir işlemin bu 2 yönüyle kaydedilecek olması muhasebe eşitliğinin bozulmamasına neden olur.buna,muhasebede çift taraflı kayıt esası denir.
Hesap nedir? Finansal işlemlerin tüm işletmelerde hep aynı adla kaydına yarayan kavram.
Hesap kalanı:bir hesabın borç tarafı toplamı ile alacak tarafı toplamı arasındaki fark.
Bilanço: mizanda yer alan hesaplardan borç kalanı veren varlıkların sol kolonda,alacak kalanı veren kaynakların sağ kolonda yer aldığı tablo.
Bu tablonun analize hazır halde olabilmesi için varlıklar dönen ve duran şeklinde 2 grup altında gösterilir.
Dönen varlıklar hesap grubu: nakit olarak elde ve bankada tutulan varlıklar ile normal koşullarda faaliyet dönemi içinde veya en fazla 1 yıl içinde paraya çevrilmesi veya kullanılacağı düşünülen varlıklara ait hesaplar.
Duran varlıklar hesap grubu: bir yıldan veya bir faaliyet döneminden daha uzun süreler için işletme faaliyetlerinin gerçekleştirilmesinde kullanılan ve normalde satış amacı taşımayan varlıklara ait hesaplar
Kısa vadeli yabancı kaynaklar hesap grubu: en çok 1 yıl veya işletmenin faaliyet dönemi sonunda ödenecek yabancı kaynaklar.
Öz kaynak (öz sermaye), işletme sahip veya ortaklarının işletmeye yapmış oldukları sermaye yatırımlarının tutarını gösteren ödenmiş sermaye ile sermaye yedekleri, kar yedekleri, geçmiş yıllar karları ve dönem net karını kapsar.
Uzun vadeli yabancı kaynaklar hesap grubu: kredi kurumlarından,sermaye piyasasından ve işletmenin ilişkide bulunduğu 3.kişilerden sağlanan ve 1 yıldan daha uzun sürede ödenecek olan işletme borçlarına ait hesaplar.
gelir tablosu :Bir işletmenin belirli bir döneme, genellikle bir mali yıla ait net sonucunu, brüt satış karı, faaliyet karı büyüklüklerine ve bunları oluşturan ana olaylara yer vererek gösteren mali tabloya denir.
Bilginin doğruluk ve güvenilirliği için:
İç kontrol sistemi
Muhasebe denetimi(dış denetim)

İŞLETME, ÜNİTE 17, FİNANSAL YÖNETİM
Finans para,fon yada sermaye
Finansman: para,fon yada sermayenin sağlanması
Finansal yönetim:ihtiyaç duyulan fonların belirlenmesi,uygun alanlara yönlendirilip yönetilmesi.
maddi duran varlıklar İşletme faaliyetlerinde kullanılmak üzere edinilen ve fiziksel bir yapıya sahip olan, öngörülen ömürleri bir yıldan daha uzun olması nedeniyle amortismana konu olan (arsa ve arazi dışında) varlıklara denir.
Maddi olmayan varlıklar:teknik bilgi,marka,patent
Dividant kararları:elde edilen karların ne kadarının ortaklara,ne kadarının işletmede bırakılacağı ile ilgili kararlar.
İktisat: 1-mikro :işletmelerin,bireylerin ve ailelerin iktisadi kararlarıyla ilgilenir.
2-makro:ekonomiyi bir bütün olarak ele alır.
Finansal kararlarda birincil amaç:işletmenin piyasa değerini yada ortakların varlıklarını max.yapmak.
Finansal analiz:finansal tablolarda yer alan kalemler arasındaki ilişkilerin kurulmasını,ölçülmesini ve yorumlanmasını kapsayan bir süreç.
Finansal analizin yararları nelerdir?İşletme faaliyetlerindeki etkinlik ve başarı derecesini ölçme,işletmenin ana ve 2.derecedeki amaçlarına ulaşıp ulaşamadığı ölçme,finansal planlar yapma,üretilecek mal ve hizmetler,üretim miktarı,üretim bileşimi ve izlenecek fiyat politikası konusunda karar alma,işletmenin varlığını tehlikeye düşürmeden,borçlarını ödeyebilme gücünü belirleme,işletme faaliyetlerini kontrol ve değerleme.
Finansal analizde kullanılacak yöntemler: oranlar yoluyla analiz,karşılaştırmalı analiz,yüzde yöntemiyle analiz,trend analizi,başa baş analizi,faaliyet ve finansal kaldıraç analizi.
Finansal analizde başarıyı artırmak için göz önünde bulunduulması gereken faktörler:
Finansal analistin,finansal tabloları doğru yorumlayabilmesi için,muhasebe teori ve uygulamalarını bilmesi gerekir,finansal analiz yapılıken,işletmenin ve ait olduğu sektörün özellikleri dikkate alınmalıdır,değerlendirmede,analizin yapıldığı dönem ve dönemin koşulları dikkate alınmalıdır,konu olan işletmenin,politikaları ve yöntemleri,analist tarafından bilinmelidir.
Finansal planlama süreci:
finansal ihtiyaçların tahmini,bu ihtiyaçların karşılanması için bütçelerin geliştirilmesi ve finansal kontrolün yapılması.
Kısa süreli planlama: 1 yıldan daha kısa süreli yapılan planlama.
Uzun süreli planlama:1 yılı aşan süreler için yapılan planlama.
Proformo tablo:tahmini finansal tablo.
Proforma tabloların hazırlanmasında en yaygın kullanılan yöntem nedir?
Satışların yüzdesi yöntemi.(temel varsayım,geçmişteki satışlarla gelir tablosu kalemleri arasındaki ilişkinin gelecekte de benzer şekilde devam edeceğidir.gelecekte önemli değişimler beklenmiyorsa yöntemin başarılı olma şansı artar. Başarı şansını attırmak için bir yıla ait satışlarla gelir tablosu kalemleri arasındaki ilişki yerinde,birkaç yıl ele alınarak ortalama değerden hareket edilebilir. )
Bu yöntemde İlk iş ,geçmiş yıla ait gelir tablosundaki her bir kalemin satışlara oranının bulunması.
Sonra ,gelecek dönemin tahmin edilen satışlarıyla gelir tablosu arasında da aynı oranın olacağı varsayımına dayalı olarak,gelecek dönemin tüm gelir tablosu kalemlerine ilişkin değerler bulunur.
Benzer biçimde diğer kalemlere ilişkin hesaplamalar yapılarak, proforma gelir tablosu oluşturulur ve o yılın net karı bulunur.
Diğeri ranlar ve regresyon yöntemi.
Proforma bilançonun hazırlanması aşamaları:1-satışlarla,satışlara doğrudan doğruya bağlı olarak gelişen bilanço kalemlerinin belirlenmesi.
2-işletmenin geçmiş yıl bilançolarından bu ilişkilerin yüzdesel değerlerinin bulunması. Bulunan bu yüzdelerin,gelecek yıl için tahmin edilen satışlarla çarpılmasıyla proforma bilançodaki değerlerin hesaplanması.
Nakit bütçesi:kısa dönemli nakit gereksiniminin belirlenmesinde kullanılan bir planlama aracı.
Plan nedir? Bütçeye oranla daha genel kapsamlı,çok defa 1 yıldan daha uzun bir döneme ilişkin ve sayısal açıdan sınırlı bir çalışma.
Nakit bütçesinin yararları:işletmenin borçlanmasını bir plan dahilinde yürütmesini sağlar,borçların ödenme zamanlarının planlanmasını olanaklı kılar,dividant ödemelerinin ne zaman ve ne miktarda yapılacağının belirlenmesini sağlar,nakdin etkili bir biçimde kullanılmasını sağlar.
Yatırım kararları: fonların uzun süreli olarak kullanımıyla ilgili kararlardır.
Sermaye bütçelemesi:uygun ve verimli yatırım alanlarının araştırılması ve sermaye harcama önerilerinin değerlendirilmesi süreci.
Normal finansal planlar:işletmelerin faaliyetlerini yürütebilmesi için düzenli olarak yaptığı planlar.
Sabit varlıklara yatırımlarla,dönen varlıklara yatırımların ayrı olarak ele alınmasını gerektiren nedenler:
Sabit varlıklar daha fazla harcamayı gerektirir,dönen varlıklara yapılan harcamalar daha çok bölünebilir,dönen varlıklara yatırımların süresi en çok 1 yıl olduğu için,dönen varlıkların riski sabit varlıklara göre düşüktür,dönen varlıkların likiditesi daha yüksektir.
Likidite:işletme varlıklarının paraya dönüştürülme yeteneği.
İşletmelerin yatırım yapma nedenleri:
1-kar amaçlı yatırımlar:yeni üretim birimleri oluşturulması,yenileme yatırımları,genişleme yatırımları,modernizasyon yatırımları,stratejik yatırımlar.
2-yasalar gereği yapılan yatırımlar:güvenliği sağlamaya yönelik yada toplu sözleşmeler gereği.
3-genel olarak verimliliği arttırmaya yönelik yatırımlar:kreş,lokal,spor tesisi.
Çalışma sermayesi nedir? Genellikle nakit ve nakit benzerleriyle,geçici yatırımlar,alacaklar ve stoklar gibi en geç 1 yıl içinde nakde dönüşebilecek dönen varlıklar.
Çalışma sermayesi düzeyini etkileyen unsurlar: işletmelerin faaliyet konusu,büyüklüğü,satışlardaki düzenlilik,satışlarda artış yada azalış oranı.
Çalışma sermayesi yönetimi:işletmenin sahip olacağı çalışma sermayesi düzeyi ile çalışma sermayesi kalemlerinin bileşimi yanında,bunun nasıl finanse edileceğini de içerir.

İŞLETME
ÜNİTE 18
Finansal sistem(bir ekonomide fonları arz ve talep edenlerin,fon akımını sağlayan araç gereçlerin ve bunları düzenleyen hukuki ve idari kuralların bütünü ) ve kurumlar
Finansal piyasa:finansal varlıkların alınıp satıldığı piyasa.
Finansal sistemi oluşturan unsurlar:1-fon arz edenler:tasarruf sahipleri :banka,aracı kurum,menkul kıymetler yatırım ortaklığı,menkul kıymetler yatırım fonları,menkul kıymetler borsası,sosyal güvenlik kuruluşları,sigorta şirketleri,koop.2-fon talep edenler:yatırımcılar3-yatırım ve finansman araçları para,mevduat,banka parası,kredi,sosyal güvenlik fonları, kop.kaynaklar,tahvil,hisse senedi,ipotekli borç ve irat senedi,kamu hisse senedi,gelir ortaklığı senedi.
4-yardımcı kuruluşlar5-hukuki ve idari düzen

faizparanın kullanım hakkından belili bir süre için vazgeçilmesinin bedeli.
Reel faiz oranı:ödünç verilebilir fonların arz ve talebine bağlı olarak belirlenir.
Fonların süreleri dikkate alınarak finansal piyasalar:
1-para piyasası :1 yıl yada daha kısa süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasa.
Geçici nitelikte likidite ihtiyacı için başvurulur.fon alış verişinde kullanılan araçlar ticari senetlerdir.
2-sermaye piyasası :vadesi 1 yılı aşan orta ve uzun süreli fon arz ve talebinin karşılaştığı piyasa.genellikle sabit yatırımların ve net çalışma sermayesinin finansmanında kullanılır.
Örgütlenme biçimine göre finansal piyasalar:
1-Organize piyasalar:resmi bir piyasa yerinin olduğu,devletin gözetimi ve denetimi altında olan piyasalar.
2-Organize olmamış piyasalar:finansal varlıkların alım ve satımının yapılacağı belirli bir mekanın bulunmadığı piyasalar.tezgah üzeri piyasalar.
Finansal varlığın piyasaya ilk kez sunuluyor olmasına göre piyasalar:
1-birincil piyasalar :dolaşıma ilk kez çıkarılan finansal varlıkların alınıp satıldığı.
2-ikincil piyasalar :daha önce alım ve satıma konu olmuş finansal varlıkların alınıp satıldığı.
Aracı kurumlar: mali piyasa araçlarının çıkarımı,alımı,satımı ve pazarlamasıyla uğraşan kuruluşlar.
Finansal kurumların fon arz edenlere ve fon talep edenlere sağladığı katkılar:
1-fon maliyetlerini azaltmak
2-risk ayarlaması yapmak
3-vade ayarlaması yapmak
4-miktar ayarlaması yapmak
5-finansal danışmanlık hizmeti sunmak
para yaratan finansal kurumlar:
1-merkez bankaları:

TC MERKEZ BANKASI, Bankanın Temel Amacı, Görev ve Yetkileri,Banka’nın temel amacı fiyat istikrarını sağlamaktır. Banka, fiyat istikrarını sağlamak için uygulayacağı para politikasını ve kullanacağı para politikası araçlarını doğrudan kendisi belirler. Temel amacı ile çelişmemek kaydıyla Hükümetin büyüme ve istihdam politikalarını destekler.
Banka’nın temel görevleri;,- Açık piyasa işlemleri yapmak,- Hükümetle birlikte Türk Lirasının iç ve dış değerini korumak için gerekli tedbirleri almak ve kur rejimini belirlemek,- Zorunlu karşılıklar ve umumi disponibilite ile ilgili usul ve esasları belirlemek,- Reeskont ve avans işlemleri yapmak,- Ülke altın ve döviz rezervlerini yönetmek,- Ödeme ve menkul kıymet transferi ve mutabakat sistemleri kurmak ve bunların kesintisiz işlemelerini sağlamak,- Finansal sistemde istikrarı sağlayıcı ve para ve döviz piyasaları ile ilgili düzenleyici tedbirleri almak,- Mali piyasaları izlemektir. Banka’nın temel yetkileri;- Türkiye’de banknot ihracı imtiyazı tek elden Banka’ya aittir.- Banka, Hükümetle birlikte enflasyon hedefini tespit eder, buna uyumlu olarak para politikasını belirler.- Banka, Kanunda belirtilen para politikası araçlarını kullanmaya, uygun bulacağı diğer para politikası araçlarını da doğrudan belirlemeye ve uygulamaya yetkilidir.- Banka, nihai kredi mercii olarak bankalara kredi verme işlerini yürütür.- Banka, mali piyasaları izlemek amacıyla bankalar ve diğer mali kurumlardan ve diğer kuruluşlardan gerekli bilgileri istemeye ve istatistiki bilgi toplamaya yetkilidir.Banka’nın başlıca müşavirlik görevleri;,- Banka, Hükümetin mali ve ekonomik müşaviri, mali ajanı ve haznedarıdır.- Banka, finansal sistemle ilgili olarak istenilecek hususlarda Hükümete görüş verir, bankalar ve uygun göreceği diğer mali kurumlar hakkındaki görüşlerini ve tespitlerini Başbakanlık ile bu kurum ve kuruluşları düzenleme ve denetleme yetkisine sahip kuruluşlara bildirebilir. - Banka, Kanunla ve mevzuatla kendisine verilen yetki ve görevlerle ilgili olarak düzenlemeler yapmaya, bu düzenlemelere tabi kurum ve kuruluşlar nezdinde bunlara uygun hareket edilip edilmediğini ve kendisine gönderilen bilgilerin doğru olup olmadığını denetlemeye görevli ve yetkilidir.

2-TİCARET bankaları(mevduat bankaları)
kişi ve kurumların kısa süreli fon ihtiyaçlarının karşılandığı kumlardır,tüm ülkelerde en yaygın bankacılık türüdür.
Para yaratmayan finansal kurumlar:
1-Kalkınma(kalkınmakta olan ülkelerde yetersiz olan sermaye ve girişim unsurlarını desteklemek,geliştirmek,kıt kaynakları kalkınma hedefleri doğrultusunda kaynak talep edenlere aktarmak ) ve yatırım bankaları
2-sigorta kurumları:çeşitli riskleri dağıtmak yada azaltmak amacıyla,üyelerine hizmet sunmak üzere kurulan yarı finansal kumlar.
3-Kolektif yatırım kurumları.
4-factoring ve forfaiting şirketleri
Factoring nedir ?Factoring, büyük miktarda kredili satışlar yapan firmaların, bu satışlardan doğan alacak haklarının "factor" veya "factoring şirketi"
olarak adlandırılan finansal kuruluşlar tarafından satın alınması esasına dayanan bir finansal faalyiettir. Bir fa ctoring anlaşması ile factor,
satıcı firmanın yaptığı kredili satışlarla ilgili her türlü muhasebe kayıtlarının tutulması, kredili satışlardan doğan alacakların vadesinde
tahsil ve takip edilmesi, alacakların tahsil edilmemesi halinde doğacak kayıp ların tam olarak karşılanması, satıcı firmaya kredili satış
tutarlarının belirli bir oranında kredi verilmesi, potansiyel ve mevcut müşterilerin mali durumları hakkıda bilgi toplanması ve malların
satış imkanlarını arttırmak üzere piyasa araştırmas ı yapılması gibi fonksiyonları üstlenmektedir.
Forfaiting nedir ?
Forfaiting, özellikle mal ve hizmet ihracatından doğan ve belirli bir ödeme planına göre tahsil edilebilecek olan alacakların bir banka ya
da bu alanda uzmanlaşmış bir finansman kurumu tarafından satın alınması olarak tanımlanabilmektedir.
Forfaiting işleminde genelde ithalatçının borcu karşılığında ihracatçıya verdiği emre yazılı senet ve poliçeler kullanılmakta, işlem
gerçekleştikten sonra ihracatçının hiçbir yükümlülüğü kalmamaktadır.
Her çeşit alacak forfaiting işlemine konu edilebilirse de, uygulamada emre yazılı senet ve poliçe şeklindeki ticari alacaklar daha güvenli
olduklarından tercih edilmektedirler. Forfaiting veren kuruluş, belli bir iskonto oranı üzerinden devraldığı sene t veya poliçe şeklindeki
alacakların karşılığında, teminat olarak banka garantisi talep etmektedir.
Forfaiting işleminde ithal edilecek malın bedeli, bu malın ekonomik ömrüne yayılarak taksitlerle ödenmektedir. Önce ithalatçı ve
ihracatçı firmalar arasında bir ticari anlaşma yapılmakta, fiyat ve ödeme planı saptanmaktadır. İthalatçı mal ları teslim almakta, banka
garantisini de sağladıktan sonra borç senetlerini banka aracılığı ile ihracatçı firmaya iletmektedir.
Poliçeler ihracatçı firma tarafından hazırlanmakta, ithalatçı firma tarafından kabul edilmekte ve garantör banka tarafından garanti
edilmektedir. Garantör ile ithalatçı firma arasında tazminat anlaşması bulunmakta, bu durum forfaiter'ı ilgilendirmemekt edir. Forfaiting
piyasasında, poliçeler "rücusuz" olarak üç kez ciro edilebilmektedir.

5-leasing şirketleri
LEASING NEDİR ?Ülkemizdeki uygulaması finansal kiralama olan leasing, bir yatırım malının mülkiyeti leasing şirketinde kalarak belirlenen kiralar karşılığında kullanım hakkının kiracıya verilmesi ve sözleşmede belirlenen bir değer üzerinden sözleşme süresi sonunda mülkiyetin kiracıya geçmesini sağlayan bir finansman yöntemidir.

6-risk sermayesi şirketleri ,
Risk Sermayesi , girişimcilerin iş fikirlerinin , küçük işletmelerin ileri teknoloji yatırımları, Ar-Ge faaliyetleri , işletmelerin kuruluş ,ürün tutundurma ,büyüme, iyileştirme ve el değiştirme aşamalarında büyüme potansiyeli olan küçük işletmelere , öz sermaye iştiraki yad akredi aktarımı şeklinde bir finansman modelidir.
Risk Sermayesi ile , halka açılacak küçük işletmelere köprü finansmanı sağlanırken, işletmelerin kurumsallaşması için işletme içindeki
yöneticilere ( managament buy- out ) ve işletme dışındaki potansiyel girişimci ve yöneticilere ( managament buy-in ) işletmeyi kontrol
ve yönetmeleri için gerekli sermaye aktarımı sağlanır.
Finansal araçların özellikleriparaya çevrilebilirlik,bölünebilirlik,geri dönülebilirlik.
Getiri:bir finansal varlığın getirisi,o araçtan belirli bir zaman diliminde sağlanacak nakit girişleriyle ölçülür.
Vade:finansal varlığın vadesi,bunun ihraç edildiği tarih ile son ödemenin yapılacağı tarih yada yatırımcının o finansal varlığı paraya dönüştürmeyi düşündüğü tarih arasında kalan süre.
Riskin tahmin edilebilirliliği :getirindeki ölçülebilir belirsizlik.
Para piyasası finansal araçları:
1-Hazine bonosu: İster kişiler ister şirketler veya devlet olsun gelir ve gideri arasında dengesizlik olan yani gideri gelirinden fazla olan herkesin önünde bir seçenek vardır : Borçlanmak. Devletin de geliri giderini karşılamaz ise yapacağı işlem borçlanmaktır. Böylece devlet para piyasalarına "borç almaya" çıkar. Bu borcu elbetteki "faiz karşılığı" olmak üzere ister. Borç senedi olarak da hazine bonosu ve devlet tahvillerini kullanır. Bu işleme "iç borçlanma" denir. Hazine bonoları faiz oranları para piyasalarındaki faiz oranlarının belirlenmesinde oldukça etkili rol oynar. Hazine bonosu çeşitleri Hazine Bonosu: En fazla BİR yıl vadeye sahiptir. Kısa vadeli borçlanma için kullanılır Devlet Tahvili : BİR yılın üzerinde vadeye sahiptir. Uzun vadeli borçlanma için kullanılır
2-Geri satın alma anlaşması:repo: Repo ,sabit getirili bir menkul kıymetin ,belli bir süre sonunda geri alım taahhüdüyle satımıdır.Kimlere uygundur ?Paranızı kısa vadeli olarak değerlendirmeyi düşünüyorsanız ,repo size en uygun alternatiflerden biri olacaktır.Bankamızda paranıza 1 günden başlayıp birkaç aya kadar repo yapma hizmeti sunularak nakit akışınızı ihtiyaçlarınız doğrultusunda düzenlemeniz sağlanmaktadır.
3-Banka mevduatı:
4-Finansman bonoları : Finansman Bonosu Nedir?
İhraççının borçlu sıfatı ile düzenleyip, sattıkları emre veya hamiline yazılı menkul kıymetlerdir. Kısa vadeli borçlanma aracı olup, vadesi 60 günden az 720 günden fazla olamaz. İskonto esasına göre satılır. Finansman Bonosunun Türleri Nelerdir?Finansman bonoları teminat türlerine göre çeşitli tiplere ayrılır. Garanti Kaydı Taşımayanlar A Tipi, Banka Kredisi İle Desteklenmişler B Tipi, Banka Garantili Olanlar C Tipi, Hazine Garantisi Taşıyanlar E Tipi, Başka Bir Ortaklığın Garantisini Taşıyanlar F Tipi olarak tanımlanır. Finansman Bonosunun Faiz Oranı Nasıl Belirlenir?Finansman bonosunun faiz oranı ihraçcılarca serbestçe belirlenir
5-Banka bonosu: Banka Bonosu ve Banka Garantili Bono Nedir? İkisi de mevduat kabul etmeyen bankalar tarafından çıkarılır. Banka bonosu, bankanın borçlu sıfatıyla çıkardığı borçlanma senetleridir. Banka garantili bono ise bankanın kredisini kullanan kuruluşlardan birinin aldığı krediye karşılık teminat olarak verdiği emre muharrer senedin, bankaca garantiye alınıp, ihraç edilen menkul kıymete denir.
6-Varlığa dayalı menkul kıymet:vdmk:

Sermaye piyasası araçları:
1-Hisse senetleri : Hisse Senedi Nedir? Anonim ortaklıkların çıkardıkları kıymetli evraklardır. Sözü geçen Anonim Şirketin hisse senedi alındığında , o şirkette ortaklık hakkı edinilmiş olur.
Hisse Senedinden Nasıl Getiri Elde Edilir ? Hisse senedi sahipleri temel olarak iki tip getiri elde ederler: 1.Sermaye kazancı:Basitce hisse senedini düşük fiyattan alıp,yüksek fiyattan satarak elde edilen getiridir. 2. Kar payı (Temettü) geliri: Temel olarak temettü, şirketin sahipleri ve hissedarlarına dağıtılan şirket karıdır. Borsada işlem gören şirketler kar dağıtıp dağıtmamakta serbesttirler. Hisse senetleri borsada işlem görmeyen şirketler ise dağıtılabilir karın yarısından az olmamak üzere belirlenecek birinci temettüyü nakden dağıtmak zorundadır.
2-Tahvil : Tahvil basit olarak borçlanmayı ifade eder. Bir tahvile yatırım yapıldığında, aslında para ödünç verilmiş olur. Karşılığında ise; 1. Anapara ve 2. Belirli bir oranda (Kupon Oranı-Faiz Oranı) getiri elde edilir. Borç verilen paranın geri dönüşü tahvil çıkaran kuruluş tarafından garanti edilir ve bu kuruluş ödünç verilen parayı telafi etmek için yatırımcıya belirli bir oranda faiz ödemesi yapar. Tahvil aracılığı ile borç toplayan taraf şirketler olabileceği gibi,Türkiye'de çok yaygın olarak görüldüğü üzere 'Devletler' de olabilmektedir. Türkiye'de iç borçlanma amacıyla Devlet Tahvili ve Hazine Bonosu, Halka Arzlar ve İhaleler Aracılığı ile halktan borç almak amacıyla kullanılan menkul kıymetlerdir. Nominal Değer, Kupon Oranı, Vade Nedir? 1. Nominal değer, Tahvil veya bononun vadesinde yatırımcının eline geçecek olan para miktarıdır. 2. Kupon oranı, nominal değer üzerinden yüzde olarak belirtilen, yatırımcının alacağı faiz miktarıdır. Tahvil ve bonolarda ayrıca faizin ne zaman ödeneceği üç aylık, altı aylık veya yıllık olarak belirtilmektedir. 3. Vade, anaparanın ve son faiz ödemesinin yapılacağı tarihtir. Tahvile Yapılan Yatırımın Riski Nedir? 1. Geri Ödeme Riski: Anaparanın ve faizin yatırımcıya geri dönüşü tahvili ihraç eden tarafından garanti edildiği için, bu kuruluşun güvenilirliği tahvilin riskliliğini etkiler. Tahvil şirket tarafından çıkarıldığında, şirketin iflas etmesi durumunda şirket borcunu ödeyemeyebilir. Devlet Tahvilleri'nde bu risk çok düşük olduğu için, şirket tahvillerinin getirisi Devlet Tahvilleri'nden daha yüksek olur. Fakat Türkiye'de devlet politikası, genel ekonomik konjonktür, şirket tahvillerine vergi avantajları sağlanmaması gibi nedenlerden dolayı, şirketler için bu işlem yüksek maliyetli olmaktadır. Dolayısıyla ülkemizde Özel Sektör Tahvili uygulamasına pek rastlanamamaktadır. 2. Faiz Oranı Riski: Faizlerdeki artış bonoların değerini kaybetmesine neden olurken, faizlerdeki düşüş bono fiyatlarının yükselmesine neden olur. Piyasa Borçlanma Oranı (Aşağıda) Tahvil Fiyatı (Yukarıda) Piyasa Borçlanma Oranı (Yukarıda) Tahvil Fiyatı (Aşağıda) Piyasa faiz oranı yükselerek tahvilin kupon oranını geçtiğinde, yatırımcılar piyasadan daha yüksek oranlı borçlanabilecekleri için tahvil değer kaybeder. Faizlerin yükselmesi bir risk oluşturduğu gibi düşmesi de tahvil yatırımcıları için bir avantaj yaratır. Piyasa faiz oranı düştüğünde tahvilin kupon faiz oranı sabit kalacağından, tahvilden piyasada olduğundan daha fazla getiri elde edilir. Dolayısıyla tahvil değer kazanır. Yatırımcı isterse tahvil fiyatının artışı dolayısıyla vadeye kadar beklemeden elindeki tahvili yüksek fiyattan satabilir. 3. Politik Risk: Ülkenin politikasındaki tutarsızlık, tahvillerin fiyatının düşmesine neden olabilir. Ayrıca para birimindeki dalgalanmalar ve ekonomideki istikrarsızlık da tahvil fiyatlarını olumsuz etkiler.
Tahvile Yatırım Yapmanın Avantajları Nelerdir? İstikrarlı Kupon Ödemeleri Tahvile yatırım yapıldığında genelde periyodik dönemlerde belirli bir faiz oranından getiri elde edilir. Dolayısıyla bu getirinin günü ve miktarı önceden bilinir ya da tahmin edilebilir. Yatırıma İlk Adım Kredisi yüksek bir kuruluşun tahvilini aldığınızda, düşük riskli fakat banka faizlerinden daha çok getiri elde edebileceğiniz bir yatırım yapmış olursunuz. Düşük riskli ve sabit getirili olması sebebiyle yatırımın ilk adımı olarak değerlendirilebilir. Esneklik ve Kolaylık Yatırımcılar tahvillerinin vadesini beklemek zorunda değillerdir.Piyasada faizlerin dalgalandığı dönemlerde trade etme ve böylece oluşan faiz farklarından yararlanma şansına sahiptirler. Yatırımcılar finansal amaçlarına göre tahvilleri alıp, satabilirler.
İŞLETME , ÜNİTE 19
ÇOK ULUSLU İŞLETMELER:ülke içi ve ülke dışındaki yatırımları işletme amaçlarına ve işletme sahiplerinin çıkarlarına uygun bi biçimde yöneten bir ticaret veya sanayi kuruluşu.
Diğer isimleri:
Uluslar arası ,çok uluslu,ulussuz,dünya,global
İşletmelerin çok uluslaşmasındaki ölçütler:
Faaliyet gösterilen ülke sayısı,ülke dışında mülkiyet edinmek,üst yönetimin milliyeti
Çevre:
Ülke içi,yabancı,uluslar arası
Yabancı ülkelere giriş yolları:
İhracat- ithalat(bir ülkede üretilmeyen yada yeterli olmayan mal veya hizmetlerin başka ülkelerden satın alınması)
İhracat faaliyetlerinin sakıncaları: üretim ve taşımacılık giderleri önemli miktarlara ulaşır.ülkelerin yüksek vergileri maliyet unsurudur,yerel işletmelerle rekabet edebilme yönünde stratejiler geliştirilmesi gerekir.
Lisans anlaşması:bir işletmenin ,mallarının ve isminin yabancı bir ülkede üretilip satılması konusunda izin vermesi.
Lisans anlaşmaları:,buluşlar,formüller,süreçler,tasarımla r,telif hakları,musiki eserleri,sanat eserleri,ticari isim,marka,franchising,lisans,kontrat,metot,progra m,yöntem,sistem.
Franchising, birbirinden bağımsız iki taraf arasında oluşturulan sözleşmeye dayalı bir ilişkiyi tanımlıyor. En yalın anlatımıyla franchisingi, ‘hak sahibine verilen para karşılığında belirli sınai hakları ticari alanda kullanma izni’ olarak özetlemek mümkün. Franchising sözleşmeleri, bir ürün, bir marka ya da bir hizmeti kapsıyor olabilir. İmtiyaz sahibi tarafın, belirli bir süre şartı ve bazı sınırlamalarla ticari işlerini yürütmek üzere bu hakkı ikinci bir tarafa devretmesi söz konusu. Franchising’in en önemli tarafı imtiyaz hakkını veren tarafın işin yönetim ve organizasyonu konusunda know-how yani bilgi ve destek sağlıyor olması.
Dış ticaret işletmeleri:üretimle ilgilenmezler,ülkedeki işletme için dış ülkelerde müşteri bulmakla sorumludurlar.üretici işletmelere,Pazar özellikleri,ürün kalitesi,fiyat beklentileri,dağıtım,kambiyo hakkında bilgi verir.
Ülke dışında şube açma:
Mülkiyetin tamamının çok uluslu işletmeye ait olduğu yatımların üstünlükleri:
Yönetim esnekliği ve karar almada serbestlik,karların yerel ortaklarla paylaşılması sorunu olmaması,teknoloji ve tecrübenin denetiminin yatım yapan işletmenin elinde oluşu,yatırım yapılan ülkede yeni işler yaratılmış olması.
Sakıncaları: yerel bir ortağın sağlayacağı yardımdan uzak kalınması,mülkiyetin ana işletmeye ait olması riskleri arttırır,ürün başarılı olmadığında tüm yatırım yok olabilir,yabancı ülkeler %100 mülkiyeti benimsediklerinde,işletmelerin bu tür ülkelerde tam mülkiyetle yatırım yapma olanağı azalır.
Joınt ventura:2 veya daha fazla ortağın kendi faaliyetlerini sürdürürken,belli bir işi görmek üzere sürekli veya geçici olarak bir şirket kurup,bu şirketin faaliyetleri için kendi işletmelerinden teknik,mali ve ticari destek sağlamak üzere anlaşmaları.
Çok uluslu işletmelerin karşılaşabileceği sorunlar:toplumsal ve kültürel farklılıklar,ekonomik farklılıklar,yasal ve siyasi farklılıklar

orhan19 · 11-07-2007

paylaşım için sagol..