Yine uzunca bir ayrılığın ardından,
Hüznün deryasında boğulmaya yol alıyor göz yaşlarım.
İçim garipleşti yine.
Gönlüm daraldı.
Yine dümenini yalnızlığa çeviriyor, aşkın rotası.
Kimseler bilmiyor!
Çözülmüyor, gırtlağıma sarılan bu hıçkırıklar.
Yine, boğazıma gemici düğümleri atıldı.

Çiselemeye başladı yine,
İçimin sıcak ve acıtan yaşları.
Başımda yine ağrılar var.
Yine sancılarda kıvranıyor gönlüm.
Dar ağacına asıldı yine, umut dolu ömrüm.
Kimseler anlamıyor!
Bu acı, bu ıstırap, bu duyguyla,
Sanki boğazıma bir sevda daha sarıldı,

Ağlamak istiyorum
Ağlamalıyım,
Ağlıyorum...

Yarınlar;
Ey yarınlar! Neden benden kaçar oldunuz?
Ben size koştukça, neden benden uzaklaşır oldunuz?
Şimdi gecelerimi aydınlatan bir hilale hasret ruhum.
Oysa tam da kendimi buldum derken,
Bilmem ki yine nereye kayboldum?
Bu tarifsiz,
Bu imkansız,
Bu zavallı bir durum.
Çığlık çığlığa yine içim.
Kimselere duyuramadığı feryatlarıma,
Sesi kısılıyor yine aşkımın.
Kimseler cevap vermiyor!
Bu baş ağrısı yine nereden yakaladı beni?
Ölmeli miyim acaba?
Yoksa yine en başa mı dönmeliyim?

Biliyorum, yine elime yüzüme bulaştırdım her şeyi,
Hepsi, her şey üst üste geldi yine.
Yine bir sevdayı taşımayı beceremedim.
Oysa sevdanın en karasını,
Gecenin en yarısında yaşarken!
Yine yalnızlık ortasında, kendime terk edildim.

Yamalı bohçama,
En göz nuru döktüğüm hayallerimi düğümlüyorum şimdi.
Umudum dağların ardında kaldı derler ya!
Oysa bir dağın ardında bırakacak umudum bile kalmadı.
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerde,
Kapalı kapılar ardına bir gelecek daha kilitliyorum.
Şimdi sır yüklü yarınlar,
Kimseler bilmez ki, nerede? Ne hallerdeyim?
Gitmeliyim artık,
Sevdalara kalmalardan geçmeliyim.

Ey yar
Bir kıvılcımdın içimde,
Kor oldun.
Artık ya alev al, yada küllen.
Olmazsa, yalnız senin hayalini arayan bakışlarımda,
Bir damla gözyaşı olup nemlen.

Ben goncalar yetiştirirken geleceğe dair,
Hiç beklemediğim anda,
Hiç beklemediğim bir biçimde,
Ateş yüklü bir cümle ile,
Yine gülistanıma bir yangın değdi..
Yanmak istiyorum.
Yanmalıyım.
Yanıyorum...

Ey yar!
Sevdama, yar edemediğim yar,
Her şeyimi yine-leyen yar,
Senin için küller biriktirdim
Yangınımdan arta kalan.
Komşu komşunun külüne muhtaç derler,
Muhtaç olduğum senin aşkına!
Yandığım sevdanın aşkına,
Allah’ın aşkına,
Gel de, al küllerimi.
Yeter! Yakma Artık Gül-lerimi.

__________________

ağLaYıN aÇıLıRsıNIzZ

__________________