Nakşibendi Kalesi Menzil( Adiyaman-kahta)

[MENZİL]

Türkiye'nin özelikle batı bölgelerinden kalkan bazı otobüsler, yılın belli dönemlerinde, amaçları diğer otobüslerde bulunanlardan farklı yolcularıyla, bilenin dahi haritada yerine göstermekte zorlanacağı bir yere doğru yola çıkıyor.
Adıyaman'ın Kahta ilçesine, oradan da yeni adı 'Durak' olan, ancak herkesin Menzil olarak bildiği bir mezranın, aynı adla anılan şeyhine ulaşıyor. Genellikle yolcular, şeyhin kendilerine 'Sofi' adı verilen müritlerinden oluşuyor. Ancak sofilerin yanı sıra, yolcuların arasında şeyhin 'hikmetinden' nasiplenmek isteyenler de -ki çoğu alkol, uyuşturucu ve kumar alışkanlıklarından kurtulmak için şeyhi son çare olarak gören insanlar- bulunuyor. Menzil'i ve Menzil Dergâhı'nı ve dergâhın şeyhini ilginç kılan da bu yolcular ve bu yolcuların ziyaretleri sonrasında yaşadıkları değişim oluyor.
Dergâha gelenlerin birçoğunun, şeyhin bir el hareketiyle, alkolik ya da kumarbaz olarak çıktıkları yolculukları, birer 'sofiye' dönüşmüş olarak sona eriyor. Artık, onlar birer Nakşibendi Tarikatı Müridi ve Menzil Sofisi'dir. Bundan sonra, 'tüm kötülüklerden arınmış' yaşamlarının ikinci perdesi şeyhe hizmetle, dergâhlarına ve şeyhlerine yeni müritler kazandırmaya adanıyor. Ağırlıklı olarak, İstanbul, Ankara, Sakarya, Afyon, Kütahya, Isparta, Düzce gibi İslami kesimin yoğun olarak yaşadığı illerde yaşamlarını sürdüren sofilerin, bu yolculukları yılda en az bir kere tekrarlanması gerekiyor.
Neredeyse bir kent efsanesine dönüşmüş olan, konuyla ilgili ilgisiz birçok kimsenin haberdar olduğu, gidenlerin ruhani bir süreç gibi anlattığı bu yolculukların sona erdiği Menzil'in nasıl bir yer olduğunu TEMPO araştırdı. Menzil Dergâhı'na giren TEMPO, sofiler arasında hâlâ bir efsane olarak anılan eski şeyh Seyyid Muhammed Raşit Erol'un ölümünden sonra posta oturan kardeşi Seyyid Abdülbaki Erol, Muhammed Erol'un oğlu Seyyid Tacettin Erol ve bazı sofiler ile gerçekleştirdiği, fotoğraf çekimine izin verilmeyen söyleşilerle Menzil Dergâhı ve cemaat ilişkilerine ışık tutmaya çalıştı.



Bir 'tövbe' yolculuğu
Sofilerin ve yeni sofi adaylarının neredeyse yirmi dört saat süren yolculuğu, çevresi dükkânlarla çevrili küçük bir meydanda sona eriyor. Büyüklük olarak bir köyden çok mezrayı andıran, ancak şeyhin ve akrabalarının oturduğu evlerle neredeyse özel bir siteye dönüşmüş Menzil'de bulunan tüm dükkânlar, Abdülbaki Erol ve eski şeyh Muhammed Raşit Erol'un 'Seyyid' adı verilen çocukları tarafından işletiliyor. Abdülbaki Erol'u görmek için çıkılan bu yolculuğun Allah yolunda bir hizmet, ona bağlanmanın da imanın bir gereği olduğuna inanan sofileri, bu dükkânlar karşılıyor. Tacettin Erol Sey, Taç Şekerleme'yi; Mahzar Erol, Menzil Petrol ve kitapevini, Seyyid Muhammed Emin, Hizmet Market'i işletiyor. Meydanda bu dükkânların yanı sıra Sey-Taç Hediyelik, Öz Buhara Gıda, Seyyid Nizamettin Ticaret, Hizmet Giyim, Muhabbet Alışveriş Merkezi, Semerkant Turizm, Menzil Pastanesi, Medine Pazarı, Menzil Lokantası adını taşıyan her biri şeyhin çocukları ya da yeğenleri tarafından işletilen dükkânlar buluyor. Dükkânların sahibi her ne kadar Hazreti Hüseyin'in torunları olduğuna inanılan ve bu nedenle kendilerine Seyyid adı verilen Erol ailesi mensupları olsa da müşterilerle her türlü diyalog yardımcıları tarafından gerçekleştiriliyor. Her 'Seyyid' ailesi hizmetinde en az iki, bazen de dörde kadar çıkan aileler görev alıyor. Bu ailelere mensup erkekler, dükkânlarda çalışıyor, tarlalarının ekiminde görev alıyor; kadınlar ise tüm günlerini Seyyidlerin evinde geçiriyor. Seyyid eşlerinin her türlü ihtiyacını karşılayan kadınlar, yemek yapımından temizliğe kadar pek çok işi üstlenmiş durumda. Bir sofi, gündelik hayatının ritmini, "Seyyid'imizin, her türlü işini biz yapıyoruz, her türlü ihtiyaçlarını biz karşılamaya çalışıyoruz. Bize ayrılan evlerde kalıyoruz. Yılda bir kez, akrabalarımızı görmek amacıyla Menzil'den ayrılmamız dışında, tüm hayatımız Seyyidlere yardımcı olmakla geçiyor" sözleriyle özetliyor.


Milyarlık alışverişler
Sofiler, bazen de başka kentlerde bulunan işletmelerde çalıştırılmak üzere görevlendiriliyor. Ankara Sincan'da bulunan lokantada, Kızılay'da bulunan tekstil atölyesinde, Şanlıurfa'da bulunan petrol istasyonunda, cemaatin en önemli yayın evlerinden biri olan Semerkand Yayınları'nda ve dergisinde çalışanların hemen hepsi sofilerden oluşuyor. Sabahın ilk saatlerinde Menzil'e ulaşanlar, şeyhlerinin huzuruna çıkacakları öğle namazına kadar vakitlerini bu dükkânlardan alışveriş yaparak geçiriyor. Bir başka sofinin açıklaması, buradaki ticari organizasyonun boyutunu gözler önüne seriyor: "Her Ramazan'da ziyaretçi sayısı azalır. Bugünlerde burası oldukça sakin. Ancak yılın diğer dönemlerinde ve özellikle de bayram ve bazı özel günlerde binlerce insanın akınına uğrar burası. Bir kere herkes arabasının ya da otobüslerinin yakıt depolarını burada doldurur. Menzil'den eve bir şey götürmek bizim için neredeyse bir görevdir. Milyarlarca liraya ulaşan alışveriş yapanlar olur."

[| CF |]

Paylaşım İçin teşekkürler...

[MENZİL]

Rİca Ederİm Dostum.....