06-10-2007
|
#1 |
|
camdan kalp
Adam çok güçlüydü..
Gücünü kadında kullanamayacak kadar da güçsüz.. Adam kadını seviyordu,kimseyi ve hiçbir şeyi sevmediği ve sevemeyeceği kadar çok Belki bu yüzden kırılgan bir cammış gibi koruyordu kadını Belki bu yüzden diğer her şeyi kırıyordu umarsız ve acımasızca Ve belki bu yüzden yüzü çizgilerin kesiştiği bir kristal; Gözleri cam kırıkları dolu parlak bir elmastı Ağlasa gözlerinden cam kırıkları düşecek Belki kanatacaktı gözlerini… Adam çok seviyordu kadını Kadının onu sevip sevmediğini düşünmeden Camdan iki heykel gibi yan yana olmak isterdi hep Kadın bir balerin gibi dönsün çevresinde Ve kendisinin elleri hep kadının ellerinde.. Adam camdan bir küre düşlerdi hep Kendilerini saracak,koruyacak.. İçinde kar taneleri,üşütmeyecek,üşümeyecek Kadın hep ellerinde hep çevresinde,yüzünde hep mutlu bir gülümseyiş… Adamın camdan düşleri vardı Ateşlerle pişmiş,şekillenmiş bir aşkı… Ellerinden kayıp gittiğinde camdan balerin Elleri havada kaldı adamın Üşüten karlar yağdı saçlarına Kristal küre kıpkırmızı.. Camdan gözyaşları döktü adam,gözlerini kanatan Öyle çok ağladı ki gözleri Kalbi paramparça cam kürenin içinde yere yığılıverdi. Adamın camdan bir mezarı vardı artık,üstüne kar taneleri yağan.. alıntı |
|
|
|
|
06-10-2007
|
#2 |
paylaşım için tşk..
__________________
 |
|
|
|
|
|
06-10-2007
|
#3 |
|
ben tşkr ederim gözlerine sağlık
|
|
|
|
|
 |
| Etiketler |
| camdan, kalp |
|
|
Normal
