1993 Yilinda Mehmetçiğe Yapilan Hain Pusu (yaşayanlar Anlatiyor))!!

[wolftum]

HAİN PUSU

> 27.05.1993. Malatya'dan iki sivil minibüse biniyorlar. Hepsi sivil giysili.
> Üniforma ve postalları çantalarında. Hiçbirinde silah yok, kendilerine
> refakat eden tek bir askeri personel de. Saat 18.00. Bingöl'e 10 kilometre
> var. Dağlık, dar bir yol. Birden silah sesleri yankılanıyor. İlk virajı
> geçtiklerinde, 50 PKK'lının karşı yönden gelen Bingöl Tur'a ait bir
> otobüsü durdurup, çoğunluğu terhis olmuş ya da dağıtıma giden sivil
> erlerden oluşan 50 yolcuyu esir aldığını görüyorlar. Şoföre bağırırlar;
> 'Geri dön!' Şoför oralı olmaz. Zaten 4 saatlik yolda 3 mola vermiş...
> Otobüsün kapısını, 'Orada ben yoktum' diyen Şemdin Sakık, o zamanki adıyla
> 'Parmaksız Zeki' açıyor.
>
> OSMAN PARTAL ANLATIYOR
>
> Trabzonluyum. İki midibüsteki toplam 50 askerden biriydim. Van-Özalp'taki
> birliğime gidiyordum. Yol boyunca gereksiz molalar veren şoför bir ara
> lastik patladığını söyleyip durdu. Lastiğin patlamadığını, krikoya
> dokunmadığını gördüm. Aksın altına girdiğinde birileriyle konuşma
> yaptığını duydum. Galiba telsizle konuşuyordu. Şemdin Sakık, şimdi
> Hürriyet'te yayımlanan açıklamalarında 'Eylem planlanırken buradan
> askerlerin geleceğini bilmiyorduk' diyor. Yalan söylüyor. Çünkü ilk
> otobüsün en ön koltuğunda oturuyordum. Yolumuzu kestiklerinde şoförün
> kapısını bizzat Sakık açtı. Toprak rengi üniforması vardı üzerinde, aynı
> renk kasketi ters takmıştı. Omuzundaki tüfeğin namlusu yere bakıyordu.
> Şoföre, diğer otobüsün nerede olduğunu sordu. 'Arkada, geliyor' cevabını
> aldı. İki dakika sonra diğer otobüs düştü pusuya. Yani bizi bekliyorlardı.
>
> DOĞULU-BATILI DİYE AYIRDILAR
>
> Geceyarısına kadar teröristlerle yürüdük. Mola verildiğinde niçin
> kaçırdıklarını, amaçlarını sorduk. 'TC ateşkes ilan edince, iki gün içinde
> sizi serbest bırakacağız' dediler. Saat 01.00 sularıydı. Sakık'ı n
> talimatıyla tek sıra olduk. Şemdin Sakık nereli olduğumuzu sorup,
> Doğulu-Batılı diye bizi iki gruba ayırdı. Sakık, doğulu olmayan benim de
> içinde olduğum 34 kişinin eğitim kampına götürülmesini söyledi. Dağda
> koşar adım yürümeye başladık. Bize eşlik eden teröristler sürekli
> değişiyordu. Toplam 300 kişiydiler. Bir köye gittik. Kapısını çaldıkları
> evlerden başka teröristler çıkıp gruba katıldı. Kimi terörist evlere gidip
> istirahat etti. Bir ahıra soktular bizi öldürmek için. Sonra vazgeçtiler.
> Tekrar yürümeye başladık. Sabahı göremeyeceğimi düşünüyordum. Yıldızlara
> son kez bakıp annemi, babamı, köyümü düşündüm. Bir ırmaktan geçerken su
> içtik. Dağ yoluna çıktık. Davranışları sertleşti. Durdurdular. Saat 03.00
> sıralarıydı. Yolun kenarına dizilmemizi istediler. Kolkola girip
> sıklaşmamızı istediler. Yanımdaki arkadaşıma 'Devrem bizi vuracaklar'
> dedim.
>
> DEVREMİ ÖLÜ GÖRÜNCE BAYILDIM
>
> Tir tir titriyordum. Kalaşnikof, Bixi ve Kanvasların emniyetlerini
> açtılar. Sonumuzun geldiğini anladım, kelimeyi şahadet getirip kendimi
> yere attım. Taramaya başladılar. Dizime bir mermi isabet etti. Vurulanlar
> üzerime düşüyordu. Kafamı koruyordum. Hepimizin öldüğünden emin olmak için
> yüzlerce mermi yağdırdılar. Gittiklerini, seslerin uzaklaşmasından
> anladım. Altı yedi arkadaşım sağdı henüz. Diğerleri paramparçaydı. Can
> çekişenler, hırıldayanlar, ağlayanlar, inleyenler... Su istiyorlardı.
> 'Anne, anne' diye bağırıyorlardı. Öldüğümü zannediyordum. Kendimi
> çimdikledim, ölmemişim. Devremi beyni parçalanmış görünce bayılmışım.
>
> Bizi yan yana dizip 1570 mermi sıktılar
>
> Ayılınca şehit arkadaşlarımı sırt üstü çevirdim. Dokunduğum her uzuv
> elimde kalıyordu. Beyin, ayak... Yardım aramak için yukarı doğru koşmaya
> çalıştım. Kan kaybediyordum. Asfalta çıktım, bir kamyonla yakındaki Elmalı
> Karakolu'na gittim. Olanları anlattığımda dinleyen jandarmalar ağlamaya
> başladı. Helikopter, tanklar geldi. Şehitleri aldık. Olay yerinde 1570
> mermi kovanı bulundu. Yani silahsız erlerin herbiri için 50 mermi
> kullanmışlardı...
>
> Şoför biliyordu
>
> ERKAN OMAY ANLATIYOR
>
> Adanalı hemşerim Mehmet Tura'yla Manisa-Kırkağaç'ta acemi eğitimimi
> tamamladım. 24 Mayıs sabahı, jandarma komando olarak Siirt'teki
> birliğimize gitmek üzere Malatya'dan iki sivil midibüse bindirildik. 50
> askerin hiçbirinde silah yoktu. Bizi koruyan refakatçı da. Bingöl'e 10
> kilometre kaldığını belirten tabelayı geçtik, ilk dönemeçte silah sesleri
> duyduk. Saat 18.00'di. Karşı yönden gelen Bingöl Tur otobüsünü tarayan 50
> kadar PKK'lı, çoğunluğu bizim gibi asker olan yolcuları indirmişti. Şoföre
> geri dönmesi için bağırdım. Duymazdan geldi. Zaten tuhaf şekilde, 4 saatte
> 3 mola vermişti. Bizi indiren PKK'lılar 'Geleceğinizi biliyor, sizi
> bekliyorduk' dedi. O sırada feryat figan, yaşlı bir adam çıktı
> karanlıklardan. 'Oğluma ne yaptınız' diyordu. Adını söyleyince oğlunun
> otobüslerde olmadığı anlaşıldı. Çok yaşlı olduğu için babaya dokunmadılar.
> Geldiği gibi gitti. O baba sayesinde kurtulduk. Hepimizin öldüğü
> sanılıyordu. Askere gidip sağ kalanlar olduğunu söylemeseydi teröristler
> he pimizi öldürecekti.
>
> YANLIŞLIKLA 9 ŞEHİT DAHA
>
> Sürekli yürüyorduk. Ertesi gün 12.00'de silah seslerinden askerlerin
> yaklaştığını anladım. Asıl harekat 16.00'da başladı. Sikorsky ve F-16'lar
> uçuyordu tepemizde. PKK'lılar kazma kürek çıkarıp siper kazdı, kayalıklara
> saklandı.
>
> Bizi hedef olarak ortada bıraktılar. Askerimiz, yanlışlıkla içimizdeki 9
> eri şehit etti bu yüzden. Müthiş bir yağmur vardı. Bizi kalkan olarak
> kullanan Şemdin Sakık bir ara yanımıza geldi, sağ kaldığımızı görünce
> şaşırdı. Teröristler geri çekiliyordu. 13 kişi kalmıştık. Kurşuna
> dizilenlerin arasından kurtulan Osman Partal da aramızdaydı. Ellerimizi
> çözmeyi başardık. Kaçmaya başladık. Karşılaştığımız birkaç teröriste 'Bizi
> serbest bıraktılar' dedik. İnandılar. Birbirimizden ayrılmış, askerlerin
> bulunduğu yöne koşuyorduk. Bulduğum bir dala beyaz mendil bağladım, bir
> yandan bağırıyordum. Tükendiğim anda korucular ve askerlerden oluşan timle
> karşılaştım. Mavi berelileri görünce ağlamaya başladım. Komutan 'PKK'lı
> var mı içinizde?' diye sordu. Sonra sarılıp hepimizi tek tek öptü. Bingöl
> Cezaevi'ndeki bir koğuşa götürdüler bizi. Elbiselerimizi değiştirdik.
> Evlerimize telefon edebileceğimizi söylediler. Kafam durmuştu
> yaşadıklarımdan sonra. Evin telefon numarası bir türlü aklıma gelm ediği
> için arayamadım.
>
> ERKAN UMAY ANLATIYOR
>
> 10 kişilik yakın korumaları arasındaki, 'hemşire' diye hitap ettikleri
> kadın bizimle alay etti. Sakık, 'Sorunumuz rütbelilerle, size bir şey
> yapmayacağız' dedi. Her birimize nereli olduğumuzu sordu. Aramızda Denizli
> ve Konya'dan olanlar çoğunluktaydı. Hemşerilerden oluşan timler daha
> başarılı olur, tehlikelidir diye bir kenara ayırdılar. Şehit olan 33
> arkadaşımızın çoğunun bu iki ilden olmasının nedeni bu. Bu arada bir er
> 'Ben Kürt'üm' deyince PKK'lı 'Kürt-Türk fark etmez. Asker askerdir. Biz
> askere düşmanız' dedi. Tek sıra olmamızı istediler. En başta ben vardım.
> Mehmet Tura 6'ncıydı. Yan yana olalım diye gittim, 7'nci oldum. 'Baştan 6
> kişi gelsin' dediler. Diğer sıralardan aldıkları 6'şar kişiyle bir grup
> oluşturdular. 'Kolkola girin' deyip götürdüler. Arkadaşlarımız kolkola
> ölüme gittiler.
>
> SİLAHLAR 10 DAKİKA HİÇ SUSMADI
>
> Derken yer gök Kalaşnikof cayırtısına boğuldu. Kalaşnikoflar 10 dakika
> boyunca hiç susmadı. Mehmet'in bana son bakışını unutamıyorum. Sırada yer
> değiştirmesem, onun önünde dursam beni götüreceklerdi, Mehmet ölmeyecekti.
> Adana'da ticaret lisesinde sevdiği bir kız vardı. Terhis olur olmaz
> evleneceklerdi.
>
> Askerin üniformasını çıkartıp kendisi giydi
>
> ERKAN OMAY ANLATIYOR
>
> Sayıları 150'yi bulan PKK'lıların silah tehditi altında yürümeye başladık.
> Bir köyün alt tarafında durduk. 15 yaşındaki terörist '200 metreden
> sigarayı bile vururum' diyerek böbürleniyordu. İçimizde komando olup
> olmadığını sordu. Tişörtümde 'Kırkağaç-Komando' yazıyordu. Beyaz gömleğimi
> çıkarmamı istediler.Devrem Konyalı Adnan Gebeş'in verdiği parkayı giyip,
> bunu sakladım. Bu sırada teröristler el koydukları çantalarımızda bulunan
> üniforma ve postallarımızı giydi. Türk askeri kılığına büründüler.
> Ellerimizi sicimle bağladılar. Mehmet Tura'yla kaçmaya karar vermiştik.
> Tuvalet bahanesiyle elimi çözdürdüm. O sırada korkunç suratlı bir terörist
> gelip Kalaşnikofu ağzıma soktu. 'Bir daha kaçmayı aklından geçirirsen
> beynini dağıtırım' dedi. Sabahın 02'sine kadar yürüdük. Elebaşı Şemdin
> Sakık, Türk askeri üniforması giymiş, elindeki telsizle emir yağdırıyordu.
>
> Üstün başarılı işsiz
>
> Erkan Omay, Diyarbakır Askeri Hastanesi'nde bir hafta psikolojik tedavi
> gördü. Hava değişiminden sonra havancı jandarma komando olarak Eruh'taki
> birliğine katıldı. Sevkiyatın yine korumasız otobüslerle yapıldığını
> görünce tepki gösterdi, birliğine uçakla gönderildi. Katıldığı
> operasyonlarda çok sayıda üstün başarı belgesi aldı. Şu anda işsiz olan
> Omay, 'En ufak bir şey olsun, askere gönüllü giderim' diyor.