Ödüller : En İyi Film, En İyi Yönetmen ve En İyi Kadın Oyuncu (Ramping) dallarında Fransız Cesar ödüllerine üç dalda aday olmuştu.

Konu : Marie Drillon, kocası Jean ile birlikte Fransa'da yaşayan İngiliz profesördür. İkili, her yaz olduğu gibi tatillerini geçirmek için deniz kıyısındaki evlerine giderler.
Marie kumsalda güneşlenirken, yüzmeye giden kocası bir daha geri dönmez ve tüm aramalara rağmen bulunamaz. Bu olay birçok soruyu da yanında getirir. Kocası kaza ile mi ölmüştür yoksa intihar mı etmiştir? Gerçekten ölmüş müdür yoksa ortadan kaybolmak için böyle bir olaya mı başvurmuştur?
Tüm bunları düşünen Marie, kocasının öldüğünü kesinlikle kabullenmez ve sanki hayattaymış gibi davranarak hergün işten eve dönmesini beklemeye başlar.

Sinemafanatik Yorum : Fransız sinemasının genç ama ünlü yönetmeni Francois Ozon'un 2000 tarihli filmi Kumun Altında, yıllar sonra da olsa ülkemizde gösterim şansı buluyor.
Kısa süre önce 8 Femmes ile müzikal türde bir filmle izlediğimiz Ozon'un bu yapımı, o film ile taban tabana zıt yapıda ama en az o kadar başarılı.
Senaryoda da imzası bulunan yönetmen, konuyu çocukluğunda duyduğu ve bir adamın denizde kaybolmasını konu alan hatıralarından yola çıkarak oluşturmuş. Ardından da konu hakkında uzmanlarla ve sevdiklerini kaybeden kişiler ile görüşmeler yaparak detayları incelemiş.
Charlotte Ramping (Zardoz, Stardust Memories) başta olmak üzere tüm oyuncu kadrosunun üstün bir oyun çıkardığı film, ağr temposu ve karamsar havasıyla herkese göre değil ama bu türü sevenler için etkileyici ve uzun süre akılda kalıcı bir yapım.

Film Üzerine Bir Yazı:
Son Fransız 'Auteur': François Ozon

Ozon’un ölüm üçlemesi adını verdiği serinin ilk filmidir Kumun Altında.Yönetmenin Veda vakti adlı bu üçlemenin 2. filmini bu filmden daha önce izledim.Toplamda 4 filmini izlemiş bulunduğum Ozon’un “auteur” kuramını konuşturduğu “kamera-yazar” statüsünü bu filmde de oldukça başarılı bir şekilde yansıttığına inanıyorum.”Sessizlik”in hakim olduğu filmlerinde repliklerin eksikliğini kapatan muhteşem oyuncu seçimleriyle karşımıza çıkmıştır Francois Ozon.
Bu yazıyı yazmadan önce yaptığım araştırma sonucu yönetmenin tarzının Bunuel esintili olduğu ve onun çizgisinden kendine has bir yolda devam ettiğini öğrendim.Bu sanırım bu yönetmenin neden tüm filmlerini izlemek isteği duyduğumu gayet iyi açıklıyor.Bunuel esintili diyince ister istemez akla “gerçeküstücülük”le anılan bir anlayış geliyor ,fakat Ozon’da bunun biraz daha farklı bir yansımasını görüyoruz.Tam anlamıyla gerçeküstücülük denmese de “gerçeğe yaklaşmaktan kaçan” ya da bi o denli “yakın olmak için gerçeküstü çaba sarfederek yaşamaya çalışan” insanların oluşturduğu senaryolarıyla akılda kalıcı nitelikte filmler sunuyor Ozon bize.

Kumun Altında adlı üçüncü filmini bitirdikten sonra Ozon, “İlk filmlerimde kendi yaşantımı dile getiriyordum. Sağa sola saldıran bir halleri vardı. Sanırım artık, tahrip etkisi daha az olan filmler yapmaya başladım. Başka hayatlara da uzanabiliyorum şimdi” demiştir.
Kumun Altında filmi, görünüşte kocasını kaybetmiş bir kadının trajik portresini sergiliyorsa da, aklını yitirmeye doğru sürüklenen kadının marazi tutkuları ve fantazilerini konu alır.
25 yıldır evli olan İngilizce Profesörü Marie (Charlotte Rampling) ve Jean (Bruno Cremer) orta sınıf mütevazı yaşamlarından memnun, huzurlu bir çifttir. Her yıl yaptıkları gibi, tatillerini geçirmek üzere batı Fransa kıyılarındaki yazlık evlerine doğru yola çıkarlar. Jean yüzmeye gider. Sahilde uyumakta olan Marie saatler sonra uyandığında, kocasının denizden dönmemesi üzerine can kurtaranlardan yardım ister, tüm araştırmalara rağmen Jean’ın izine rastlanmaz.İşte bu noktadan sonra Jean ile ilgili “gerçeklerin reddi“ başlar.Öyle bir ruh haline bürünür ki kadın bazen izleyiciyi bile “ölmemiş olabilir mi!” sorusu üzerine yöneltir.
Gerçek olana yaklaşmamak adına , kocasının eşgaline uyan bir ceset bulunur ancak Marie, onun Jean olduğuna inanmaz. Çevresindeki dostlarının çabaları sayesinde, kendisini duygusal ve cinsel anlamda başka bir dünyaya sürükleyecek çekici bir erkek olan Vincent (Jacques Nolot) ile birlikte olmaya başlar. Ancak, Marie’nin kafasında hala kocasını aldattığı düşüncesi ve onunla hala var olduğunu düşündüğü bir ilişkinin şizofrenik halleriyle izleyiciyi bu acıya ortak eder. Kocasının öldüğüne dair pek çok ipucunu görmezden gelen ve “mutlu olmayı değil,sadece biraz daha kocasıyla olmayı arzuladığı” hayatın kollarına koşarken son bulur film.
Bu şekilde trajediyi yaşayan güzel kadının çıldırma sürecinde izleyiciye, ölümün gerçekliğinde boğulmayı reddeden bir insanla birlikte hayata bakma imkanı veriyor yönetmen.
Senaryoda da imzası bulunan yönetmen, konuyu çocukluğunda duyduğu ve bir adamın denizde kaybolmasını konu alan hatıralarından yola çıkarak oluşturmuş. Ardından da konu hakkında uzmanlarla ve sevdiklerini kaybeden kişiler ile görüşmeler yaparak detayları incelemiştir.Ve oldukça başarılı bir yapımla da bizleri selamlamıştır.

__________________